Vroeger hadden veel getallen een symbolische betekenis. Het getal 11 noemen we het gekkengetal omdat het alleen te delen is door zichzelf en omdat 11 tussen 10 (het volmaakte getal) en 12 (het heilige getal) staat. En omdat het dit jaar sowieso een gek jaar is i.v.m. het Coronavirus willen wij het 33-jarig bestaan (3x het gekkengetal) van Triathlongroep Gemert (TGG) onder de aandacht te brengen.
Deze groep is opgericht in 1987 en in 1994 sloten zij zich aan bij de Gemertse Atletiek Club.
Momenteel telt TGG 36 leden variërend van triatleet, duatleet tot lid van de Club van 30. Meer info hierover is te vinden op de site van GAC; www.gacgemert.nl. Hieronder geven wij 5 leden het woord wat TGG voor hun betekent:
Laurens van Herpt (56 jaar) triatleet vanaf het begin:
Circa 35 jaar geleden organiseerde toenmalig sportschool Vos de eerste kwart triathlon van Gemert. Daar deed ik met een aantal kameraden aan mee als trio, ik nam het looponderdeel voor mijn rekening. Een jaar later stond ik aan de start met een geleende fiets, deed het geheel alleen en werd met het Triathlon virus besmet. Ik heb altijd gezwommen bij ZV Hydra en daar kwamen steeds meer gelijkgestemde trainen voor de triathlon. Van daaruit zijn we toen met 10 personen gericht gaan trainen. Dit is het begin van de triathlon groep waar ik tevens mij vrouw heb ontmoet. In de loop der jaren heb ik alle afstanden met veel plezier gedaan, veel meegemaakt, nationaal als internationaal. Als groep hebben we in totaal meer dan 107 hele triathlons volbracht over heel de wereld! Van de oorspronkelijke 10 zijn Coen van Schijndel en ik nog steeds actief van de partij!!
Ton van Duijnhoven (70 jaar) oudste triatleet:
Ik vind het na 32 jaar nog steeds leuk om op zondagmorgen met de club samen te fietsen en vrijdag ‘s avonds te zwemmen (hardlopen gaat helaas niet meer). Wedstrijden doe ik al lang niet meer, ofschoon ik toch nog elk jaar een 1/8 triatlon meedoe met de clubwedstrijd. Dan doe ik i.p.v. hardlopen 5 km wandelen en dribbelen. Zolang ik dit fysiek nog kan, zal ik dat blijven doen. Het geeft me na de training een goed gevoel, als ik met de zwemtraining in een uur toch nog ca. 2200 m gezwommen heb. En als ik zondags met het fietsen nog het nodige kopwerk kan doen in de groep denk ik altijd: “Ik hoor er nog bij”. Na de zondagochtend training douchen en even “koffiën” is een mooie en gezellige afsluiting van het sporten in het weekend. Ik doe dit vooral om fit te blijven en om er nog bij te horen.
Het is gewoon een gezellig clubje.
Willem van der Krieken (39 jaar) jongste triatleet:
Ik ben sinds mijn 30ste gaan wielrennen. Ongeveer 2 jaar geleden heb ik samen met een paar fietsvrienden een keer meegedaan met een sprint triatlon (1/8) in Nijmegen. De afwisseling van deze drie disciplines vond ik direct een leuke uitdaging en ik kwam erachter dat ik juist het hardlopen en zwemmen relatief snel ontwikkelde. Ik ben toen direct gaan zoeken naar een club in de omgeving van Boekel en kwam zo uit bij Triathlongroep Gemert GAC. Een fanatieke en gezellige club sporters. Hier kon ik direct aansluiten en onder begeleiding alle drie de disciplines verder ontwikkelen.
Wilbert van den Boom (60 jaar) duatleet:
Ben lid van TGG geworden in de hoogtijdagen van de triathlon (toen nog geschreven met een H) in 1992. TGG had op dat moment eigenlijk een ledenstop, omdat er te veel lid wilden worden en die groeispurt kon men nog niet helemaal aan. De keuze voor TGG was toen gebaseerd op de geboden trainingsfaciliteiten en gezelligheid. TGG had destijds echt heel veel momenten waarop gebruik gemaakt kon worden van het zwembad en de atletiekbaan waar je je snelheidstrainingen kon doen voor het lopen. Als triatleet ben je bijna altijd erg individueel bezig en is wat gezelligheid, beetje na-kletsen na een (zware) training wel fijn. En dat moet ook gezegd worden; op de zondagochtend fietstraining werd altijd verduveld hard gefietst en daar werd je wel sterker van. Ben in feite in 1996 gestopt met de triathlon en met wedstrijden. Hoewel ik wel veel minder ben gaan trainen en trainingen niet meer zo vaak bezoek, ben ik wel lid gebleven van TGG. Je bouwt toch een band op met de clubleden en er heerst een zoiets van een sportieve mindset/inslag wat mij wel aanstaat. Verder is het ook nog altijd heel gezellig om bij een kop koffie (en tegenwoordig een kuukske erbij) na de training wat bij te kletsen. Het zwembad heb ik al lang niet meer van binnen gezien, en probeer mijn conditie nog op peil te houden met fietsen en hardlopen.
Christel van Schijndel (57 jaar) Club van 30:
Tijdens het oprichten van de groep in 1987 werd ik meteen enthousiast en meldde me als eerste dame aan. Gelukkig volgden er meerdere dames na verloop van tijd waaronder mijn zus waarmee ik regelmatig heb gestreden tijdens wedstrijden want we waren flink aan elkaar gewaagd. Mijn laatste triathlon was in 1993, daarna ben ik me, vooral door mijn werk, in andere takken van sport gaan uitleven. Hardlopen ben ik altijd blijven doen.
Na de verhuizing naar Zwitserland werd ik lid van de Club van 30 om op de hoogte te blijven en toch af en toe te kunnen trainen met de groep, wanneer we Gemert bezochten. Het is een diverse, ontzettend gezellige groep, die dezelfde passie delen en waar ik me weer meteen ‘thuis’ voel.